कुछ लड़के रोते नहीं...बस अचानक खामोश हो जाते हैं। ना किसी से शिकायत, ना कोई सवाल। बस एक उदासी होती है जो उनके मुस्कुराते चेहरे में कहीं गहरे छुपी रहती है। वो हँसते हैं, मजाक करते हैं, सबके साथ घुलते-मिलते हैं जैसे कुछ हुआ ही नहीं पर किसी रात अचानक उनका तकिया गीला होता है, किसी सुबह उनकी आंखों के नीचे सूजन छुपी होती है। वो टूटते हैं हर रोज़ थोड़ा-थोड़ा, बस बिना आवाज़ के। कभी कोई नहीं जान पाता कि उस लड़के ने कितनी बार खुद को समझाया, कितनी बार दुनिया के सामने खुद को मज़बूत दिखाया, कितनी बार वो किसी सुनसान कोने में बैठकर अपने ही आंसुओं को निगल गया, कितनी बार उसने खुद को कहानियों में, गानों में, मुस्कानों में छुपा लिया। वो लड़के जिनके कंधों पर सबका भरोसा होता है, वो खुद के लिए जगह नहीं बना पाते। वो जिनसे सब उम्मीद रखते हैं कि हमेशा मज़बूत रहें, वो अपनी कमजोरी के लिए भी किसी का कंधा नहीं ढूंढते। उनके भीतर एक जंग चलती रहती है, एक तूफ़ान पलता रहता है लेकिन वो बाहर से चुप, स्थिर, शांत नज़र आते हैं। और जब तक दुनिया समझती है कि उस लड़के ने कभी कुछ नहीं कहा तब तक वो मुस्कराते हुए विदा ले चुका होता है हर दर्द, हर टीस, हर अधूरी चाह को भीतर ही समेटे हुए। कुछ लड़के रोते नहीं...बस चुपचाप टूट जाते हैं।💔✍️ #MOTIV@TION@L VIDEO #motiv ##motiv #marathimotiva #motiv@tiv@tion@lk@tt@

सतत टीका करणारे, अवमान करणारे किंवा नियंत्रण ठेवणारे लोक आपल्या मनावर नकारात्मक परिणाम करतात. अशा व्यक्तींच्या वागण्यातून सतत अपूर्णतेची, कमीपणाची व अपराधीपणाची भावना वाढीस लागते. सुरुवातीला हे आपल्याला जाणवत नाही, पण हळूहळू आत्मविश्वास कमी होऊ लागतो आणि मानसिक संतुलन ढासळते. अशा वागणुकीमुळे मेंदू सतत सतर्क किंवा तणावग्रस्त अवस्थेत राहतो, ज्यामुळे चिंता, नैराश्य आणि चिडचिडेपणा वाढू शकतो. मानसशास्त्रानुसार, नकारात्मक वातावरणात दीर्घकाळ राहिल्याने व्यक्तीची निर्णयक्षमता आणि भावनांवर नियंत्रण ठेवण्याची ताकद कमी होते. त्यामुळे अशा लोकांपासून भावनिक अंतर ठेवणे, आत्मसन्मान जपणे आणि गरज पडल्यास तज्ञांची मदत घेणे अत्यावश्यक आहे. #motiv@tiv@tion@lk@tt@ #marathimotiva ##motiv #motiv #MOTIV@TION@L VIDEO

आपण जबरदस्ती कोणाला आपलं बनवू शकत नाही आणि जरी बनवलं तरी ती व्यक्ती आपलं म्हणून राहू शकत नाही. आपण जबरदस्ती कोणाला आपलं बनवू शकत नाही, कारण प्रत्येक व्यक्तीची स्वतःची विचारसरणी, भावना आणि इच्छा असते. मानसशास्त्रानुसार, नातेसंबंध परस्पर संमती, विश्वास आणि आदरावर टिकतात. जर एखाद्याला जबरदस्तीने आपल्या जीवनात धरून ठेवले, तर त्या व्यक्तीच्या मनात अस्वस्थता, दडपण आणि नाराजी निर्माण होते. अशा परिस्थितीत ते नाते बाहेरून अस्तित्वात असले तरी आतून तुटलेले असते. जबरदस्तीने बांधलेले बंधन दीर्घकाळ टिकत नाहीत, कारण प्रेम आणि जिव्हाळा हे स्वेच्छेनेच वाढतात. खरी नाती तीच, जिथे दोघेही स्वाभाविकपणे एकमेकांसोबत राहू इच्छितात. #marathimotiva #motiv@tiv@tion@lk@tt@ #MOTIV@TION@L VIDEO ##motiv #motiv

तुमची आर्थिक स्थिती कितीही चांगली असो.. जीवनाचा खरा आनंद घेण्यासाठी तुमची मन:स्थिती चांगली असावीच लागते. पैशाने आराम, सुविधा आणि सुरक्षितता मिळू शकते, पण समाधान, शांतता आणि आनंद हे पैशाने विकत घेता येत नाहीत. मानसशास्त्र सांगते की, सकारात्मक विचारसरणी, तणाव नियंत्रण आणि भावनिक संतुलन हेच आनंदाचे खरे आधार आहेत. जर मन सतत चिंता, राग किंवा असमाधानात अडकलेले असेल, तर संपन्नतेतही मन:शांती हरवते. उलट, मानसिक दृष्टिकोन निरोगी असेल, तर साधेपणातही आनंद सापडतो. त्यामुळे आर्थिक प्रगतीबरोबरच भावनिक आरोग्य जपणे, स्वतःला वेळ देणे आणि कृतज्ञता बाळगणे आवश्यक आहे. हेच जीवनाचा खरा आनंद देतं. आपलं #PositiveMindse#Happinehin #WealthAndWellness #LifeBalance #marathiquotes #marathimotiva

उगीच यशाची चादर ओढून मी बसलो नाही यशाच्या मागे लपलेली कथा कोणी विचारलीच नाही. पण ही कथा आहे रक्ताच्या घामाने आटवलेल्या मातीची… संघर्षाच्या प्रत्येक थेंबाने लिहिलेल्या दिवसांची. माझं आयुष्य म्हणजे शोभेची सजावट नव्हती, तर झोपडीतल्या कंदिलाच्या उजेडात लिहिलेला आत्मविश्वास होता. गरिबी ही आमच्यासाठी कधीही भांडवल नव्हती, तिच्या नावावर कधीही सहानुभूती मागितली नाही. कारण आम्ही तुटलेल्या चप्पलांना सुद्धा शिवून वापरायचं बळ आत्मसात केलं होतं. शाळेत जाण्यापेक्षा वाटेवर चालत असताना शिकलेले धडे जास्त उपयुक्त ठरले. लोक हसले, टोमणे मारले, पण आम्ही वाकलो नाही. पोटात भुकेची आग असतानाही डोळ्यांत स्वप्नं पेटलेली होती. त्या स्वप्नांना फुंकर घालणारा कोणीतरी नव्हतं – मीच होतो, माझाच विश्वास होता. #MOTIV@TION@L VIDEO ##motiv #motiv #motiv@tiv@tion@lk@tt@ ज्यांना यश सहज मिळतं, त्यांना कदाचित त्याची किंमत कधीच कळत नाही. पण आम्ही, जे त्यासाठी झुरतो, झगडतो, दिवस रात्र झिजतो – त्यांना हे यश केवळ अधिकारी पोस्ट नव्हे, तर आयुष्याच्या प्रत्येक जखमेवरचं उत्तर असतं. मी आज इथं पोहचलोय, पण मागे वळून पाहिलं की अजूनही आठवतं – ती चिखलात ओले झालेली वही, पावसात गळक घर, आईच्या ओल्या पदरातला धीर, आणि बाबांच्या थकलेल्या हातांनी लिहिलेली आशा. म्हणून सांगतो – यश ही चादर मी उगीच ओढलेली नाही. ती मी कष्टांच्या शिवणीनं स्वतःच्या हाताने शिवलेली आहे. रक्त, घाम, अश्रू आणि अपमानाच्या शाईनं रंगवलेली आहे. आता लोक फक्त यश पाहतात, पण मला अजूनही आठवतं – त्या तुटलेल्या चप्पलांवरून सुरु झालेला प्रवास, ज्यात प्रत्येक पाऊल एक नवा लढा होता. ✍️